Frankrijk 2005

Week 1 Zaterdag 16 juli, 00:00 uur. De reis is begonnen. Twee planken op het dak. Ten eerste een bic natural surf 7'9”. De eerste bestemming is namelijk Lacanau, westkust van Frankrijk. Dat staat meer bekend om z'n golven dan om de wind. Ten tweede de bic vivace 270. Na lang aarzelen of ik zowel m'n 82 liter als m'n 125 liter boardje mee moest nemen toch maar uit praktische overwegingen voor de gulden middenweg van 96 liter gekozen. Bovendien is het met de ouderwetse degelijkheid van de vivace zo dat ik niet op hoef te passen of m'n board een keer van het dak waait. Of over de camping stuitert.

De reis verloopt voorspoedig, op een beetje geklungel rond Antwerpen en Gent na. Maarja, daar zijn het Belgen voor. Om 12:15 staan we vrolijk aan de receptie en niet veel later in de brandende zon ons tentje op te zetten. “We” bestaat trouwens uit ik en m'n vriendin. Die deze vakantie omgedoopt gaat worden tot boardbabe. Met alleen maar op het strand liggen red je dat niet. Dezelfde dag komen twee reisgenoten aan en de volgende dag zijn we al met z'n achten. Bijna allemaal gymleraar, dus een rustige vakantie was sowieso al uitgesloten.

Op naar het strand! De eerste dag weinig golven. Wel wolken, die hadden we niet besteld! Dag twee staan er leuke starters-golfjes om weer een beetje in te komen. En dag drie beginnen ze al leuk te breken. Dag vier durven sommige al het water niet meer in, wat meestal een goed teken is. De eerste echte wipe-outs worden met hard gelach op de kant ontvangen. Het weer is alles behalve saai. Vaak zon, soms wat wolkjes. En een enkele drup regen, maar klagen mogen we niet. Tot de koelkast wordt gejat de laatste dag. Nouja, meer ruimte voor de

surfspullen. Het stappen in Lacanau Océan is fantastisch, vooral in de Bacardibar en de Modjo. Om de trip compleet te maken kon het crowdsurfen natuurlijk niet ontbreken. Het heeft maar één keer een beetje gewaaid die week. Zenuwachtig toch naar het grote meer gereden wat een beetje landinwaarts ligt. Wat aan de kust op een windkracht 4 leek, bleek daar een krappe 2 beaufort. Niet eens optuigen dus.

Dag 6 is het maar één keer gelukt om achter de branding te komen. Na een opfrissende spoelbeurt maar gewoon een beetje gespeeld op de al omgeslagen golven, die nog krachtig genoeg waren om je op het strand te zetten. De laatste dag namen the waves alweer af, zodat we niet helemaal kapot hoefde in te pakken.

Week 2

Zaterdag 23 juli. 09:00 uur. Niet te lang treuren om de ‘verdwenen' koelkast en gewoon dwars door Frankrijk naar de middellandse zee: Canet Plage. Net tien kilometer voor onze afslag in de file. Beetje jammer, maar toch in 6 uur gered. De rest was wat later vertrokken. Dus wij hadden de eerste keus voor een plekje in de schaduw. Even de playa gecheckt. Hmmm, dit leek al meer op een echte windkracht 4. Helaas was het toch iets meer dan de 50 meter lopen die in de campingfolder stond. Dus maar even wachten op de rest. Toch wel redelijk moe door de reis. Na lang twijfelen wou m'n vriendinnetje me wel brengen naar het strand, waar ik haar eeuwig dankbaar voor ben. Want met m'n 6.7 toch nog een ruim uur kunnen knallen. De eerste meters waren een feit! En dat was maar goed ook, want de dagen daarna was de zon krachtiger dan de wind. Levert een leuk kleurtje op, maar voor de rest heb je er niks aan. Gelukkig na een paar dagen toch weer met 6.7 gevaren. Toen de wind 's avonds wat afnam dat zeil op m'n skateboard gemonteerd. De wind stond precies dwars op de boulevard, dus het was erg leuk te slalommen tussen de wandelaars. Volgende dag wakker in m'n tentje. Hoorde ik dat nou goed? Jawel, met 5.4 het water op! M'n surfbuddy (vaart in Nederland alleen op binnenwater. Althans, voorlopig…) moest zelfs uitwijken naar het meer van Leucate. Er stonden zowaar golven op de middellandse zee. Had ik nog nooit gezien. Golven is dan misschien ook een groot woord, maar een behoorlijke deining zeker.

s Middags kwam zelfs de 4.2 uit de kast. En al het wachten werd meteen vergeten. Surfen tot je niet meer kan en dan 's avonds aan een heerlijk broodje Pain Americain! Voor degene die dit niet kennen: een stokbrood met daarin vlees, sla, tomaat, kaas, saus en patat. Ja, patat. In het broodje ja. Don't hate it before you try it! Voor het stappen zijn we uitgeweken naar Argeles sur Mer. Even herinneringen ophalen van toen we nog met de bus voor 200 gulden op vakantie gingen.

De volgende dag mee naar Leucate. Ik heb nog nooit zo vaak moeten wisselen van 6.7 naar 4.2 en weer terug. En weer terug, zucht. De zwarte wolken in de verte deden de wind weinig goeds. Het stadje was wel gezellig, alleen een vreselijk lange boulevard waar geen einde aan komt. Met zover als je kan zien kraampjes. En ik heb het al niet zo op lopen., Een andere avond kon een traditioneel potje minigolf. (wel met de auto erheen, we zijn tenslotte op vakantie. Als ik wil wandelen ga ik wel naar de Veluwe ofzo). Ergens in week 2 was er ook nog een goede dag met 5.4. Wanneer die precies was???

Week 3 Zaterdag 30 juli 2005. Zwarte zaterdag volgens de ANWB. Vier van onze reisgenoten naar huis. Twee met de auto en twee met de trein. Waar je zin in hebt zou je zeggen. Maar wel vreselijk snel in Nederland en geen files. De overgebleven 4 verkassen naar Le Barcares. 15 kilometer noordelijker (zonder oponthoud) en dichter bij het meer van Leucate. Maar lang bleven we niet met dit groepje. Er kwam nog een broer met aanhang. En daarna een stel ouders. Prima sfeertje daar! Alleen het weer. 24 uur lang

niks dan keiharde regen! Dan wordt je bijna depressief. Bijna. Wel de ideale kans om m'n Honcho® uit te testen (redelijk waterdicht), stadjes te bezoeken (weinig gekocht) en de tent op te ruimen (wat snel gebeurt was met een koepeltent). Na een dag weinig wind kwam de Mistral door. En hoe!

Eerst een vlagerig dagje 5.4. Wel ideaal om je duckgijp te oefenen. Volop hard naar het strand knallen en dan vlak voor de kant met iets minder wind op spiegeltje glad water ducken.

Daarna begon het pas echt te loeien. 4.2 was eigenlijk te groot. Maarja, je bent niet op vakantie om te luieren (toch?). Er werd ook regelmatig van spullen gewisseld. Mijn Neilpryde zeiltjes waren in trek. Maar de andere twee surfers hadden een JP super x en Thommen X uit 2005. Daar was ik natuurlijk heel erg blij mee. Helaas sneuvelde m'n 4.2 door een katapult, waarna de Jetski er aan te pas moest komen om het setje weer naar de kant te brengen. Inclusief surfer. Wat de volgende dag gebeurde was nog erger: uit de gloednieuwe Thommen stroomde water (oké, overdreven, maar zo voelde het wel). Dus die mocht terug naar de fabriek.

De dag daarna flink lopen stuiteren met 4.1. Alles was verhuurd, dus maar meteen nieuw zeil gekocht daarzo. We dachten dat het niet harder kon waaien. Wel dus. De zee was één grote chop, ondanks (of dankzij) dat het aflandig was. Dus maar naar het meer gevlucht. Toen was het al wel laat. De volgende dag maar meteen naar het meer. Ik weer met 4.1. Superdag. De duckjibe is die dag zowel links- als rechtsom gelukt. De zon brandde flink en het was gezellig druk. Zelfs nog een Franse wedstrijdsurfer bezig gezien. Die maakte vette doorgeplaneerde forwards, en moves clew-first waarvan anderen alleen mogen dromen dat ze die gewoon kunnen maken. Daarbij nog een hoop freestyle-moves waarvan ik niet eens de naam weet.

De laatste dag vrijdag 05 augustus. Tijd om de spulletjes te laten drogen kregen we niet. Het waaide nog genoeg om de dames het water op te sturen. Eerste keer(!!!) En zoals op de foto te zien is; een talent. En zelf viel er ook nog wel wat aan te klooien met de grote zeilen, al is 7.5 wel opeens een omschakeling. De terugreis verliep na een trage start (extra rondje om het meer, klein navigatiefoutje) prima. De andere auto werd nog wel aangevallen door een kraai. Die had het blijkbaar niet zo op surfspullen.

 

Kortom: Een geslaagde trip met voor ieder wat wils. Zon, zee, wind, surfen, stappen, lekker eten en superveel lol samen. Maurits, Mascha, Matthijs, Tessa, Wim, Francien, Marieke, Eelco, Judith, Koos en Irene: Bedankt!

Auteur: Bas van den Nouwelant.